Nawóz jest ostrożnym wydatkiem w całościowych kosztach produkcji ponoszonych w sadownictwie. Mimo to niesprawne techniki wykorzystywania nawozów zmniejszą skuteczność ich wyeksploatowania przez drzewa. Zastosowanie większych dawek w celu wyrównania strat nie jest rozwiązaniem, bowiem nieefektywne stosowanie nawozów może również zakwaszać glebę, a w dłuższym okresie truć wodę drenażową.
Nawozy w sadownictwie – efektywność użycia
Długoterminową ripostą na dobre wykorzystanie nawozów w sadach jest właściwe przemyślenie strategii ich wykorzystywania, by upewnić się, że jest ona tak wydajna, jak to tylko możliwe – naturalnie biorąc pod szczególną uwagę warunki oraz możliwości. W większości sadów nawóz podawany jest bezpośrednio do gleby, rozrzucony wzdłuż linii drzew lub ewentualnie wprowadzany w ramach nawadniania.
Na ogół sadownicy selekcjonują nawóz na bazie rozwiązań zdobytych z poprzednich lat. Bierze się też pod uwagę sprawę kosztów i rozpuszczalności w wodzie, jeśli wybrane nawozy w sadownictwie są poświęcone do fertygacji. Mimo to innym aspektem często pomijanym jest zdolność różnych nawozów i czynników kalorycznych do przemieszczania się w glebie. Ta ich charakterystyczna mobilność może posiadać znaczący wpływ na straty w kontekście wymywania, które mogą wynikać z nieodpowiednich technik stosowania nawozów i zarządzania nawadnianiem.
Sadownicy muszą w takim razie być świadomi rozpuszczalności nawozów w wodzie pamiętając jednak, że zdolność nawozu do rozpuszczenia w wodzie nie zawsze jest jedynym poprawnym wskaźnikiem dyspozycji przemieszczania się nawozu lub jego składników w glebie.
